“Opschieten slaapkop” hoort Dumpie roepen. Geschrokken kijkt hij over de rand van z’n mand. Het is negen uur en vandaag moet het dreamteam optreden in Uddel. Dumpie was al vroeg wakker, maar nog zo moe dat hij weer even was ingedommeld. Vlug springt hij op en rent snel naar beneden. Iets te snel, want hij struikelt over eigen zijn korte pootjes en rolt pardoes holderdebolder van de trap af naar beneden. Gelukkig loopt het goed af en blijft het bij een bloedneus en een geknakt ego.
Het is zaterdag 28 november en vandaag zijn de CMV meiden van HSC van plan om iedereen in Uddel eens te laten zien waarvoor zo hard wordt getraind.
De moeder van Manouk gaat coachen en Kees zal vandaag eens een keer vanaf de zijlijn aanmoedigen. Net als Dumpie en de moeder van Emma, die gewapend met camera alle spannende acties voor het thuisfront zal gaan vastleggen.
De eerste wedstrijd is tegen een meisjes team van EVV uit Elspeet en al snel blijkt dat dit leuke en sportieve tegenstander is. Dumpie weet niet wat hij ziet. Er wordt gevolleybald zoals hij zijn dreamteam nog nooit heeft zien doen. Lukte het de vorige wedstrijden nog niet om de bal goed in drie keer te spelen, nu ziet hij dat bijna alles lukt. Het is een spannende wedstrijd die helaas net niet wordt gewonnen, maar Dumpie is het helemaal met Kees eens; hij is ook apetrots!
De tweede wedstrijd is tegen een mixed team van Volta uit Lelystad. Dumpie gaat er weer eens lekker voor zitten. Ook nu ziet hij dat de meiden van HSC een stuk beter spelen dan de vorige keer in Ermelo. Het in drie keer spelen van de bal levert telkens weer een extra punt op en de teller heeft de grootste moeite om alles goed bij te houden. Dumpie raakt de tel helemaal kwijt. Opeens is de wedstrijd voorbij en staan er voor de meiden van Volta meer punten op het scorebord. Best wel jammer, maar vooruit; de volgende keer beter. Zeker weten!
Pauze… want dat is wel even hard nodig.
De volgende wedstrijd is over een half uur en dan moet er gespeeld worden tegen een mixed team van VVH uit Harderwijk. Dumpie loopt huppelend en springend tussen de velden door en wil met iedereen meedoen. Hij wordt erg verdrietig als hij steeds maar weer wordt weggestuurd. Dumpie probeert toch alleen maar de bal te pakken en h’m dan weer terug te brengen naar de speler die heeft opgeslagen.
De derde wedstrijd lukt er opeens helemaal niets meer. Het drie keer spelen gaat fout, de opslag gaat niet meer zo goed en alle gezichten staan op onweer en zuiderstorm in plaats van het zonnetje van een half uur geleden. Wat is er toch aan de hand? Dumpie snapt er geen sikkepit van. Zouden ze teveel hebben gesnoept in de pauze, zijn ze misschien bang voor de tegenstander of komt het door de scheidsrechter of de teller? Dumpie weet het niet en schudt zijn kop. Gelukkig gaat het aan het eind van de wedstrijd wel een beetje beter, maar dan is het te laat en is de wedstrijd voorbij.
Na afloop is niet iedereen tevreden, de meiden waren vandaag immers van plan om te winnen. Toch is Kees wel tevreden, want Dumpie hoort hem zeggen: “De meiden zijn in de afgelopen weken een stuk beter gaan samenwerken en wat de vorige keer nog allemaal mislukte, ging nu al heel vaak goed.” “Natuurlijk kan je door de bal direct terug te spelen nu nog een wedstrijd winnen, maar door goed samen te werken en drie keer over te spelen leer je pas echt volleyballen.” “Het dreamteam heeft vandaag dus niet helemaal verloren, maar als je het even iets anders bekijkt, eigenlijk heel veel gewonnen.”
De volgende wedstrijden zijn op zaterdag 12 december in Zeewolde. Dit zijn dan ook de laatste wedstrijden van het jaar met dit dreamteam. Omdat er steeds meer kinderen op volleybal komen, is het de bedoeling om vanaf januari met meer teams mee te gaan doen. Misschien komen er dan wel twee dreamteams…